„Towarzyszą nam zawsze i wszędzie, pomagając w codziennym trudzie, dając nam czystą radość. Bez nich człowiek czułby się źle na tym świecie, bo ileż radości daje tak piękna i rozumna istota jak pies.” ks. Jan Twardowski
Stymulacja rozwoju dziecka o szczególnych potrzebach edukacyjnych wymaga stosowania różnorodnych, niekonwencjonalnych metod i form pracy. Jedną z form zajęć łączących rewalidację, naukę i zabawę jest terapia wykorzystująca kontakt z psem zwana kynoterapią lub dogoterapią. Naturalna spontaniczność i radość psa pozwalają dziecku odczuwać satysfakcję z wykonywanych zadań. Pies mobilizuje dziecko do podejmowania nowych wyzwań, staje się dla niego bardzo silną motywacją do nauki. Najnowsze badania
(Levinson, Corson) dowodzą, że obecność zwierzęcia: – uspokaja, – obniża ciśnienie krwi, – relaksuje, motywuje do wysiłku fizycznego, – stymuluje zmysły, – zwiększa pewność siebie i poczucie bezpieczeństwa. Pies doskonale spełnia się w roli przyjaciela i terapeuty. Czym to jest spowodowane?
-
pies nie ocenia – pies akceptuje dziecko takie, jakim jest ze wszystkimi niedoskonałościami,
-
pies nie wyznacza reguł i granic – pozwala dziecku realizować wszelkie spontaniczne pomysły i reaguje na każdą próbę nawiązania kontaktu,
-
pies nie oczekuje – pies daje pyszczek do pogłaskania, łapę na powitanie i całego siebie do przytulania,
-
pies nie zabrania – pies pozwala zaglądać sobie do ucha, zabierać zabawki, wkładać paluszki do pyska, nie mówi „bądź grzeczny”, nie prosi o spokój, nie wydaje poleceń, nie wykazuje zniecierpliwienia,
-
pies nie stawia warunków – pies kocha bezwarunkowo, niezależnie od tego czy odniesiemy sukces czy porażkę.
I zapewne dlatego dzieci kochają przy nim pracować, uczyć się i pokonywać własne lęki i opory.
Witajcie!
Mam na imię Gerronimo. Mam 8 lat. Jestem rasy Spaniel Kontynentalny Minaturowy- ,,Papillon”, mówią o mnie pies motyl, bo, jak widzicie, moje uszy wyglądają jak skrzydła motyla. Jestem dużym psem w małym ciele. Radosnym, a jednocześnie żywiołowym czworonogiem posiadającym bardzo wrażliwy charakter. Jestem wyjątkowo inteligentny i pewny w swoim własnym mniemaniu. Warto także dodać, iż posiadam bardzo żywiołowe i trudne do pohamowania usposobienie. Uwielbiam długie spacery ze swoją panią.
Moja pani zabiera mnie na indywidualne zajęcia rewalidacyjno- wychowawcze. Jestem wtedy bardzo wesoły i zadowolony. Uczestnicy zajęć w mojej obecności czują się spokojniejsi i, co ważne, bezpieczni. Na mój widok odpowiadają uśmiechem. Interesują się otoczeniem, w którym się znajduję. Rozglądają się, podążają wzrokiem za mną, gdy się poruszam po pokoju. Czują moją obecność, a mój mokry nosek i chropowaty języczek sprawia, że rozluźniają zaciśnięte dłonie.
Ze względu na współwystępujące zaburzenia rozwojowe i sensoryczne, jak obniżenie zdolności widzenia, słyszenia, poruszania się, zastosowanie terapii kontaktowej pomaga nawiązać łączność z otoczeniem za pomocą bliskiego, dotykowego kontaktu z psim terapeutą. Jest to bardziej elementarny i prymitywny środek emocjonalnej komunikacji niż słowo, umożliwiający jednak zaspokojenie najbardziej podstawowych potrzeb psychologicznych człowieka, takich jak: poczucie bezpieczeństwa, potrzeba bliskości i miłości.
Uczeń najpełniej doświadczy kontaktu z psem przy najmniejszej ilości bodźców zewnętrznych, a więc w sali, w domu – w przestrzeni zamkniętej, bezpiecznej i przewidywalnej.
Witam Was!
Jestem Tulla i jestem psem rasy Syberian Husky. Mam 2 lata. Moją ulubioną porą roku jest zima, ulubioną rozrywką – bieganie i zabawy na świeżym powietrzu. Potrafię nawet ciągnąć sanki z dzieckiem! Uwielbiam dzieci i raz w tygodniu przyjeżdżam pobawić się razem z nimi podczas zajęć dogoterapeutycznych. Podczas tych zajęć uczymy się rozmaitych umiejętności, takich jak liczenie, czytanie, ćwiczenia sprawności paluszków, ćwiczenia motoryczne i wiele, wiele innych. Uwielbiam także chodzić na spacery razem z uczniami! W Ośrodku w Konarzewie nigdy się nie nudzę i zawsze miło spędzam czas 😀
